شهادت امام جعفر صادق (ع)
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام رئیس مذهب جعفرى ( شیعه ) در روز 17 الاول سال 83 هجرى چشم به جهان گشود
پدرش امام محمد باقر ( ع ) و مادرش
"ام فروه" دختر قاسم بن محمد بن ابى بکر مى‌باشد
کنیه آن حضرت : "ابو عبدالله" و لقبش "صادق" است . حضرت صادق تا سن 12
سالگى معاصر جد گرامیش حضرت سجاد بود و مسلما تربیت اولیه او تحت نظر آن بزرگوار صورت گرفته و امام ( ع ) از خرمن دانش جدش خوشه‌چینى کرده است
پس از رحلت امام چهارم مدت 19 سال نیز در خدمت پدر بزرگوارش امام محمد باقر ( ع ) زندگى کرد و با این ترتیب 31 سال از دوران عمر خود را در خدمت جد و پدر بزرگوار خود که هر یک از آنان در زمان خویش حجت خدا بودند ، و از مبدأ فیض کسب نور مى‌نمودند گذرانید
بنابراین صرف نظر از جنبه الهى و
افاضات رحمانى که هر امامى آن را دار مى‌باشد ، بهره‌مندى از محضر پدر و جد
بزرگوارش موجب شد که آن حضرت با استعداد ذاتى و شم علمى و ذکاوت بسیار ،
به حد کمال علم و ادب رسید و در عصر خود بزرگترین قهرمان علم و دانش گردید .
پس از درگذشت پدر بزرگوارش 34 سال
نیز دوره امامت او بود که در این مدت "مکتب جعفرى" را پایه‌ریزى
فرمود و موجب بازسازى و زنده نگهداشتن شریعت محمدى ( ص ) گردید .
زندگى پر بار امام جعفر صادق ( ع
) مصادف بود با خلافت پنج نفر از بنى امیه ( هشام بن عبدالملک - ولید بن
یزید - یزید بن ولید - ابراهیم بن ولید - مروان حمار ) که هر یک به نحوى
موجب تألم و تأثر و کدورت روح بلند امام معصوم ( ع ) را فراهم مى‌کرده‌اند
، و دو نفر از خلفاى عباسى
( سفاح و منصور ) نیز در زمان امام (
ع ) مسند خلافت را تصاحب کردند و نشان دادند که در بیداد و ستم بر امویان
پیشى گرفته‌اند ، چنانکه امام صادق ( ع ) در 10 سال آخر عمر شریفش در
ناامنى و ناراحتى بیشترى بسر مى‌برد
حضرت صادق علیه السلام در ماه شوال یک صد و چهل و هشت
به شهادت رسید و در وقت شهادت از سن مبارکش شصت و پنج سال گذشته بود.
. . .
امام صادق علیه السلام
فرمودند:
أَقرَبُ ما یَکُونُ العَبدُ إلَی اللهِ وَ هُوَ ساجِدٌ
نزدیکترین حالات بنده به پروردگارت حالت سجده است. (ثواب
الاعمال و عقاب الاعمال
مردی غروب کرد وقتی افق شکست
خورشید دیگری جای پدر نشست
او یک امام بود هرچند بی قیام
اویک رسول بود جبریل شاهد است
- امام صادق علیه
السلام فرمودند:
اثافى الاسلام ثلاثة: الصلوة و الزکوة و الولایة،لا تصح
واحدة منهن الا بصاحبتیها
سنگهاى زیربناى اسلام سه چیز است: نماز، زکات و ولایت که هیچ
یک از آنها بدون دیگرى درست نمى شود. (کافى جلد۲ ص 18
